Papua New Guinea

Papua New Guinea

Mijn reis heeft er een interessant land bij gekregen: Papua New Guinea

De reis begon al goed.
Opstaan om 4 uur in de ochtend want de vlucht ging om 6uur. Alle bagage naar buiten brengen voor de taxi.
De taxi chauffeur kwam met het vervelende nieuws dat niet alle bagage in de auto paste. Dus de moeder en de kinderen gingen eerst met een deel van de bagage naar het vliegveld en daarna zou de chauffeur terug komen om mij en de rest met de bagage op te halen.
Na een half uur wachten kwam de taxi de straat weer in rijden.
Snel alles in de taxi gooien en naar het vliegveld.
Het eerste wat ik deed op het vliegveld was natuurlijk snel in checken en de familie opzoeken.
We hebben elkaar gevonden en we moesten snel naar de gate.

We hadden het gered.

Maar de reis zat er nog niet op, want we moesten nog overstappen.
En dat gaat een stuk moeilijker met 2 kinderen aan je armen die steeds van alles vragen, maar we hadden ook dit vliegtuig gered. Ze waren onze naam aan het omroepen dat we moesten opschieten maar we hadden het gered.

Na 6uur reizen eindelijk geland in Papua New Guinea.
En ik heb weer een nieuwe stempel in me paspoort.
De moeder van het gezin en ik moesten een nieuwe simkaart voor onze mobiels hebben.

Dus we staan in de rij te wachten voor de nieuwe simkaart. We kijken één keer om en daar staat 1 van de kinderen in de blote billen.
Ik kon er wel om lachen, de moeder op dat moment iets minder. Nu op naar ons hotel.
We komen aan bij het hek van het hotel en daar staan 5 bewakers waarvan 1 met een shotgun.
Ze hadden me al gezegd dat het hier gevaarlijk kan zijn, maar nooit gedacht dat het zo ernstig was.

We komen op de pakeerplaats van het hotel om in te checken en daar zie ik de eerste wilde slang sinds ik Nederland uit ben met 7 mensen er omheen om foto's te maken. Geen idee wat voor slang het was.
Aangekomen bij ons huisje en we konden alweer weg, want ik heb een gesprek met iemand die mij ging vertellen wat ik moest doen om veilig te blijven in dit land.

Paar dingen die hij zei:

1. Altijd ramen en deuren dicht van je auto.
2. Altijd om je heen blijven kijken en alert blijven.
3. Laat alle belangrijke dingen en dure dingen in de kluis van je kamer.
4. Zolang je de kinderen bij je hebt, zal er waarschijnlijk niks gebeuren.
5. Wees vriendelijk tegen iedereen, als je in de problemen komt zullen anderen je eerder helpen.

De mensen van Papua New Guinea vinden de kinderen geweldig en vooral het meisje.
Ze willen hun arm schudden of hun knuffelen en aan de blonde haren van het meisje zitten.
Ik heb ook blonde haren maar ik ben, geloof ik, niet schatig genoeg.

Veel mensen hier hebben ook rode tanden. Dat komt omdat ze hier een soort noot eten met wat anders erbij, waar je high van word. Wanneer ze er lang genoeg op gekauwd hebben, dan spugen ze alles weer uit op de grond. Best ranzig om te zien eigenlijk.
Je hebt hier dan ook veel rode plekken op de grond van alle spuug.

Ze houden er hier ook van om een vuurtje te stoken.
Als je hier 15 minuten in de auto rijdt, zie je al bijna 20 vuurtjes. ( ik heb ze geteld )
Geen idee waarom ze het doen. Helemaal vergeten te vragen.

Na een week in Papua New Guinea vermaak ik me nog prima. De bewakers roepen nu steeds: helllloooo Tim. Als ik langs loop en schudden m'n hand.

Er is niet veel te doen in Papua New Guinea voor mij en de kinderen want we moeten binnen de hekken van het hotel blijven.
We zitten daarom bijna elke dag voor een paar uur bij het zwembad. Ook niet verkeerd met 30 graden, maar in de weekenden wanneer de ouders vrij zijn gingen we wel dingen doen buiten de hekken.
De ouders hebben hier een paar jaar gewoond dus zij weten wel wat je hier kan doen.
We zijn naar een natuurpark geweest, naar een markt, naar vrienden van ze om daar te BBQ en naar een begraafplaats van alle dode mensen die zijn gevallen tussen een oorlog tussen Australië en Japan.
Er was zelfs een Nederlands graf. Hij deed niet mee aan de oorlog maar hij zat in een vliegtuig dat neergestort was.
We speelde ook veel met de kinderen van de buren.
We deden veel verstoppertje en het begon een beetje donker te worden dus ik dacht slim te zijn om in een boom klimmen.
Zit ik eindelijk boven in de boom kijk ik naar me benen, lopen er allemaal rode mieren van een centimeter groot over me benen.
Beginnen ze me ook nog te steken, maar ik wou niet naar beneden klimmen want dan zouden ze me vinden.
Na een paar minuten vonden ze me eindelijk en kon ik snel de boom uit om al de mieren van me afslaan.
Deed veel pijn maar ik was niet als eerste gevonden.

Na 3 weken in Papua New Guinea gingen we weer naar huis.
De avond voordat we weg gingen heb ik nog afscheid genomen van de bewakers en ze wilden met mij op de foto.
Ze zeiden: 'we need a memory of our brother.'
en ze zeiden dat ze me gingen missen, dat ik hen weer een keer moest opzoeken.

Heb het erg naar mijn zin gehad in Papua New Guinea. De mensen zijn hartstikke aardig, het is een mooi land, jammer dat ik er niet veel van heb kunnen zien en er is niks gevaarlijks of geks met me gebeurd. Wel gekke verhalen van anderen gehoord.

Terug reis ging een stuk beter, kwam vooral omdat ik steeds zat te slapen en de kinderen naast de moeder zaten.
Kom je terug in Australië, moet je naar 'customs' om je spullen te laten checken. Ik enthousiast, want ik kijk veel border security, over dat mensen die naar je schreeuwen waarom je een appel in je tas hebt enzo,
maar dat stelde niks voor. We lieten onze souvenirs zien en we mochten verder.

Wat was ik teleurgesteld.

Maar het belangrijkste. Het waren 3 leuke weken en een hele mooie evaring erbij!